Bekijk de video van de opening:

 

Luister ook naar het lied "Mistige daage" geschreven door Jack Pouls, zang Hans van Gorp, tekst bewerkt door Hans van Gorp en Piet Blankers en begeleid door gitaarmuziek van Cor Mutsers:

 

Meijelse vertaling van het Brabantse "Mistige daage" (Herman Crompvoets)

Ik loop over ‘t smalle pad
alleen dur de Verheven Peel
um me hin, is alles nat
‘t veenmos, blinkt as fluweel

En straks, dan glij ik uit
dan lig ik hier uitgeteld
onder in ‘n kuul of sloot
in ’t dörp, wordt dan verteld

d’n hille Peel is afgezocht
mèr niemmes die ‘m zag
toen, daoraachter in dien bocht
op ‘t einde van d’n dag
klonk inéns ‘n zaacht gekèrm
tot an z’n middel zat ie vaast
trok z’n eigen op de berm
umhog uit ‘t moeras

sombere naachte
heel alleen hier in ’t moer
nééjen dag li te waachte
‘t gevaar op de loer mmm, mm, mm

ik heur ‘t hout dè krakt
‘n wulp, schrikt uit ‘r néést
’t is alsof de grónd verzakt
hier is nog nooit ‘n mens gewist

net als ge ‘t nie verwacht
kumt er iets langs in volle vaart
hoefgetrappel, brute kracht
gaowen helm, ’n blinkend zwaard
Rómeinse hoofdman op z’n pérd?
ik kiek nog ‘s en ik zie
‘t gewei van ‘n groot hert
rent an m’n neus vurbéj

mistige dage
heel alleen hier in ’t moer
nééjen dag li te waachte
‘t gevaar óp de loer mmm, mm, mm

ik vuul, de wéjnd die blaost
’t dónker dè wèèjt vurbéj
De Peel li uitgereust
D’n berk hier bóvve mééj

ik zie de vlakte groot en leeg
tot dòr aachter an de raand
zaachte grónd dè wordt wir zand
ik loop nòr d’n overkant
ik merk hoe ‘t verlange gröjt
de kruising heb ik goe gegokt
ik heur ‘n aaw vertrouwd geluid
stem die in de verte lokt

‘k zie de kéérek en d’n tórre
de blinkend goudgele haan
ik volg de weg langs ’t kórre
zet de koffie mèr klaor ik kóm d’r aan

mistige dage
hier tusse watter en steen
as de gedachte vervage
en de wolke verdwijne één vur één
sombere naachte
hier tusse watter en steen
nééjen dag li te waachte
ik loop wéjter alleen, alleen, alleen

 

Mocht u meer willen zien en horen over de peel en zijn verleden en het belang voor Meijel dan is de uitzending van omroep P&M van 22-008-2017 interessant. In het tweede deel van deze uitzending vertelt Piet Blankers, secretaris van de stichting VEEN, over het mooiste plekje van Meijel / Peel en Maas, over de stichting VEEN, het struinpad en de watermeters: P&M Zomertoer: Meijel (afl.2)

 

 

Bijzonder in het Molentje is dat er sprake is van een dubbele meter.

 

De rechter meter geeft de stand van het grondwater aan. Dat is regenwater dat hier de grond intrekt en blijft staan op een ondoorlatende laag op ongeveer anderhalve meter diepte.

 

De linker meter geeft de hoogte van het grondwater aan onder die ondoorlatende laag. Dit water is afkomstig uit de ongeveer 2 kilometer noordelijker gelegen Marisberg, die 5 meter hoger ligt dan het Molentje. Hier staat een tweede grondwatermeter van de stichting VEEN. Het regenwater zakt daar de grond in (inzijging) en komt (vele jaren later) als kwelwater hier in het Molentje weer naar boven. Dit inzijging-kwelsysteem was de oorzaak van het ontstaan van een vroeger zeer uitgestrekt (hoog)veengebied (de Verheven Peel), dat hier in het Molentje en de Peelrestanten ’t Zinkske en de Scherliet nog aanwezig is.